बाहुनहरु बिश्वकै सबै भन्दा अन्धबिश्वासी मानिस हुन ।

क्रिस्चियनहरुले महिलाहरु सैतानसँग सहबास गरे भनेर जिउदै जलेका उदाहरण छन । मुस्लिमको त कुरा गरी साध्य छैन । हिन्दूहरुमा सती ब्रिन्दा माथि ७ बर्षकी गोमा माथिका अत्याचार अनी अत्याचारीहरु लाई अझ तुलसी पिपल बनाएर अझ पूजा गरिएका कथाहरु जब सम्म गर्बको साथ सुनाइन्छन त्यतिबेला सम्म महिला माथिको अत्याचार उस्तै हुन्छन । न त बाहुनहरुको सति प्रथाको कथामा बनेको चलचित्र झोला न त अन्त कतै । हामी सिध्दान्तको प्रयोग गर्दैनौ मुल्याङ्कन गर्दैनौ , त्यस्को पूजा गर्छौ । कथित धर्मका हिन्दुस्तानी ठेकेदारहरु सिद्दान्तको मुर्ती अनि मन्दिर बनाउछन  ।

श्रीमानको खुट्टाको महिला खादै हिन्दु महिला

आज भन्दा १०० वर्ष पहिले यस्ता धर्म , संस्कार ,छुवाछुतको चलन,आफुलाई माथिल्लो श्रेणीमा राख्ने गरि बनाइएका हुन , श्रीमतीलाइ खुट्टा धोएर जल खानु पर्छ भन्ने ,जस्ता प्रचलन लाइ के सभ्य भन्न मिल्छ र ?
अनि घर देखि निस्के पछि जसले छोएको खाए पनि हुने रे अनि गाउँमा गए पछि,बाउ बाजेले मानेको अनि चलेको चलन मान्नु पर्यो ,भन्ने साथीहरु धेरै देखेको छु , तेसैले मित्र हरु बिरोध गर्नु भन्दा ,समाजमा भएका कुसंस्कारलाई कसरि हुन्छ ,सबै वुवा ,सबै जातजातिहरु मिलेर मिल्काउनु पर्छ भन्ने मेरो धारणा छ ,म कुनै बाहुनको बिरोध गरेको होइन ,यदि कुसंस्कार अरु जातिमा छ भने पनि त्यसको पनि अन्त्य गर्नु पर्छ । अहिले झट्ट हेर्दा सबै भन्दा अन्धबिश्वासी अनि कुसंस्कार पालेको परिवार खोज्न निस्कने हो भने हिन्दु बाहुन समुदायमा नै बढी पाइन्छ ।
आज भन्दा ५० वर्ष पहिले बाहुनले हलो जोत्न हुँदैनथ्यो । दौरा लगाएर भात खायो भने जात जान्थ्यो । धनकुटाको कुरुले तेनुपाका युवा बाहुनहरुले हलो जोत्दा वा दौरा नफुकाली खाना खाँदा पानी अचल बनाउन खोजिएको घटना सुनाउने बाहुनहरु अझै सम्म जिवितै छन । यस्तो कुरा सुन्दा अहिलेको पुस्तालाई हाँसो लाग्छ । बाहुनले शहरमा जाँदा होटलमा भात नखाने र चिउरा मात्रै खाएर दाम्रीएर बस्ने गरेका दृश्य त गाउँबाट पूरै हराइ सकेका छैनन । बाहुनवादका यस्तो परिदृश्यहरु जति पुराना हुँदै जान्छन झोला चलचित्र भित्र भएको सतीप्रथाको कथा जस्तै निरर्थक र आलोच्य बन्दै जाने निश्चित छ ।

यहाँ झोला चलचित्रको समीक्षा गर्न खोजिएको होइन । बरु बाहुनवादी संस्कारमा जकडिएका व्यक्तिहरुले एक पटक यो चलचित्र हेर्नुपर्छ आफू कुन ठाउँमा छु भन्ने आत्मसीक्षा गर्नुपर्छ कि ? यति मात्रै भन्न खोजिएको हो । ताकि अहिले आफूले अंगालेको विचार चन्द्रसमशेरका पालाको जस्तै मृत बन्यो भने बाहुन समुदायको भावी पुस्ताले आँशु खसाल्नु नपरोस । बाहुनले हलो समाउनु हुन्न या होटलमा भात खानु हुन्न भनेको सुनेर भोलिको दुनियाँ नहाँसोस । बाहुनलाई आफ्नै कुसंस्कार र कुसंस्कृतिले नगिज्यायोस झोला चलचित्रले जसरी ।

सतीप्रथाका केही अवशेष

चन्द्रसमशेरकै पाला देखि नेपालबाट सतीप्रथा त अन्त्य भयो, तर यसका बहुआयामिक सुधारिएका रुपहरु बाहुनक्षेत्रीको समुदायबाट अझै पनि हटिसकेको छैन । अहिले सबै भन्दा उत्पीडित महिला कोही छन भने बाहुनको परिवारमै छन । बाहुनवाद महिलाको स्वतन्त्रता र न्यायका लागि बाधक छ भन्न अब कुनै बाहुनले हिच्किचाउनु हुँदैन । झोला चलचित्र हेरिसके पछि त झनै यसो भन्न धकाउनु हुँदैन । नारीलाई जिउँदै चितामा जलाउने बाहुनवादले नै हो विधवालाई जीवनभर जिउँदै जलाएको । बालविवाह हटे पनि किशोरी विवाह एवं नयाँ प्रकारको घरेलु उत्पीडनबाट बाहुन समुदायका महिलाहरु जिउँदै जलिरहेको अवस्था छ । आशा गरौं, कृष्ण धरावासीले जस्तै कसैले सय वर्ष पछि एक्काइशौं शताब्दीको बाहुनवादबारे ‘झोला’ को ठाउँमा कुनै ‘डोको’ शीर्षकको कथा नकोरोस ।
अन्त्यमा, धन्य हुन धरावासी, जसले बाहुनवाद भित्रको विकृतिलाई झोलाबाट बाहिर निकालेर सबैका सामु छताछुल्ल पारिदिएको छन ।